header afbeelding

Het verhaal van Guus Arends, specialist ouderengeneeskunde en Floor de Vroome, raad van bestuur bij Pleyade, deelnemer en bestuurder in 2020-2021

 

Samenwerken en ontwikkelen

Guus

Hoe pakken we de samenwerking tussen artsen en managers nu het beste aan? Dat was de vraag vanuit de artsen: hoe kunnen we leren samenwerken, hoe zetten we theorie om in praktijk? Heel concreet, op de werkvloer, en dan met name de samenwerking met het management. Dat was de essentie voor mij, aan de slag gaan met heel praktische tips.

 

Floor

Het programma Goede Kwaliteit met Gedeeld Leiderschap is heel leerzaam, het geeft nieuwe inzichten en het zet je aan het denken. En toch blijft het van jezelf, dat vind ik het meest krachtig. Er is niet één juiste route, je wordt zelf uitgedaagd. Je leert van en met anderen, maar het is wat je er zelf van maakt. Het sloot aan op de behoefte die wij hadden, om samen te leren en te ontwikkelen.

 

Aan tafel en vragen stellen

Guus

Onze opgave draaide om het aan tafel krijgen van managers en artsen om tot gezamenlijke ideeën te komen, aansluitend op de normen en waarden binnen de visie van Pleyade. Als je daar met elkaar over praat, blijken er toch verschillende meningen te zijn over wat de beste uitwerking is. Ik heb vooral geleerd om vragen te stellen en over hoe dat te doen, en hoe de ander mee te nemen om samen verder te komen. Hoe zie jij dit, werkt dit zo? Wat mij enorm geholpen heeft om erover te leren spreken is het maken van een pitch. Een goede oefening waar je de essentie van je verhaal in samenvat!

 

Het werkt

Guus

Het is ons gelukt om regelmatig met elkaar om de tafel te gaan, eerst met Floor en later ook met de managers. De tips die we kregen om tot een diepere laag te komen, passen we nu steeds toe in onze gesprekken. Zeker in de heftige periode waar we in zaten door corona, is het mooi om te zien dat het werkt en dat het wat oplevert.

 

Floor

Het enorme verschil in de wijze waarop artsen nu in de organisatie gehoord en gezien worden, daar ben ik heel trots op. Nog wel het meest op de sfeer en de wijze waarop de dialoog gevoerd wordt. Niet meer tegenover elkaar, maar met elkaar. Ik merk ook een verandering in de individuele gesprekken die ik heb met managers. Guus en Amy (mede-deelnemer) worden continu genoemd als partij om mee af te stemmen. Ze hebben nu invloed op het beleid, en het is veel meer een ‘we’ geworden.

 

Je hebt elkaar nodig!

Floor

Welke verantwoordelijkheid hebben we nu met elkaar? Het heeft ons erg geholpen om ons daar steeds bewust van te zijn. Ook om het wat lichter te maken: je bent dus nooit alleen eindverantwoordelijk, je doet het altijd samen. Durf aan te geven waar je (on)mogelijkheden zitten. Vooral die openheid, en het gevoel dat je er niet alleen voor staat, is een hele waardevolle les in dit programma. Ik denk dat Nederland toe is aan een ommekeer van het klassieke beeld van de arts aan de ene kant en de bestuurder aan de andere kant. Hoe leuk is het om ieders kwaliteiten, deskundigheid en verantwoordelijkheden in open dialoog met elkaar te delen? We staan voor zulke complexe vragen. Het kan niet meer alleen, je hebt elkaar nodig.