Onderzoek: de regio als plaats van zorg
Steeds meer wordt ‘de regio’ gezien als een veelbelovende plaats om zorgnetwerken te organiseren als antwoord op, onder andere, toenemende arbeidsmarkttekorten. Tegelijkertijd is de regio als plaats van zorg verre van ontwikkeld, en conflicteert het met een beleidsparadigma geënt op gereguleerde concurrentie. In een recent gepubliceerd artikel in Policy & Politics staat de vraag centraal: hoe wordt de regio als plek van zorg geconstrueerd als legitiem ‘sturingsobject’?
De etnografische bevindingen laten zien dat:
- in het maakproces van de regio als sturingsobject nieuwe onconventionele beleidsinstrumenten worden ontwikkeld (zoals ‘vage beleidsfiguren’);
- onderhandelingen plaatsvinden over wet- en regelgeving en financiële kaders (en soms worden aangepast);
- infrastructuren voor regionale zorg worden gebouwd.
Dit maakproces interfereert met bestaande sturingsarrangementen en hierdoor slagen zorgaanbieders en systeempartijen erin om institutionele verandering mogelijk te maken. Zij gebruiken en ontlenen macht aan dergelijke ‘gelaagdheid’ om van regionale zorg een realiteit te maken. Opvallend is dat dit gepaard gaat met claims over wat (kwaliteit van) zorg omvat en wie hiervoor verantwoordelijk is.
Raadpleeg het artikel hier (geschreven door Oemar van der Woerd, Jitse Schuurmans, Iris Wallenburg, Wilma van der Scheer en Roland Bal.
Voor meer duiding bij de bevindingen, neem contact op met Oemar van der Woerd.